Dowcipy i kawały o lisie

Żyli sobie kiedyś: zając, niedźwiedź i lis. Pewnego razu podczas przechadzki po lesie zobaczyli piwo. Piwo było w szklanej butelce, ale żeby je otworzyć, potrzebowali otwieracza. Lis wpadł na pomysł: - Zajączku kochany, pójdź po otwieracz. Ja cię tak bardzo lubię - oznajmił lis. - Nie mam zamiaru iść, bo jak pójdę, to jakoś otworzycie to piwo i wypijecie je beze mnie! - krzyknął zając. - Ale zajączku, nie otworzymy tego piwa bez otwieracza, a ty jesteś mały i zwinny i szybko pobiegniesz po otwieracz - wtrącił się niedźwiedź. - No dobra, ale to jest mój pierwszy i ostatni raz - oznajmił zajączek i wnet pobiegł po otwieracz. Niedźwiedź i lis czekali na niego godzinami, tygodniami, miesiącami... Aż po jakimś roku lis się odezwał: - Musimy jakoś otworzyć to piwo bez zajączka i otwieracza, bo się przeterminuje. Niedźwiedź zaczął szarpać butelkę, a w tym czasie zajączek wyskoczył zza krzaków i krzyknął: - Ej... Bo nie pójdę!

Niedźwiedź zrobił sobie listę zwierząt które zje. Dowiedziały się o tym leśne zwierzęta. Wilk postanowił pójść do niedźwiadka. - Witaj niedźwiadku. Słyszałem że masz listę zwierząt, które zjesz. - No mam. - A czy ja jestem na tej liście? Niedźwiadek wyciągnął swoją listę, szuka, szuka i odpowiada: - No jesteś wilku. - A czy mógłbym coś jeszcze porządnego zjeść przed śmiercią i pożegnać się z rodziną? - No możesz. Następnie lis przychodzi i też pyta, czy jest na liście. - Tak, jesteś lisie. - No to czy mógłbym jeszcze przed śmiercią upolować sobie jakąś kurkę i skorzystać z ostatnich chwil życia? - Możesz lisie, możesz. Następnie przychodzi zajączek. - Niedźwiadku czy ja też jestem na twojej liście? - Tak zajączku jesteś. - A czy mógłbyś mnie z niej wykreślić? - Nie ma sprawy zajączku.

Wilk z lisicą złapali zająca. Zając krzyczy: - Nie zjadajcie mnie! Nie zjadajcie! Ja mam siedmioro dzieci! - Zamknij się i nie krzycz. Wiesz gdzie jest sklep monopolowy? - Wiem! Wiem! - Masz tu kasę i leć kupić wódkę, tylko migiem. Przynieś ją tutaj. - Och! Dziękuję już lecę! Zaraz będę! Poleciał. Wilk z podziwem popatrzył na lisicę i mówi: - Kurde, Ruda! Ty to masz łeb. Tego jeszcze nie widziałem, żeby zakąska wódkę przynosiła.

Do lisiej nory wchodzi zając i pyta się lisicy: - Stary jest? - Nie ma go. Zając na to: - Lisica, gdybym ci dał sto złotych, zatańczysz teraz dla mnie? - Za stówę? No pewnie! Lisica zatańczyła i wzięła od niego tę stówę. Zając znowu się pyta: - A gdybym dał ci kolejną stówę, rozbierzesz się dla mnie? - Zając, no co ty? - Lisica, no proszę! Nie ma twojego starego, co ci szkodzi. - No dobra. Rozebrała się, zając popatrzył i dał jej tę stówę. Po chwili znowu zadał jej pytanie: - A gdybym dał ci trzecią stówę, oddasz mi się? - Teraz to już całkowicie ogłupiałeś. - Nie daj się prosić. To zostanie tylko między nami. Pomyśl, będziesz już miała trzy stówy. - Niech ci będzie. Zrobili, co mieli zrobić. Zając dał lisicy trzecią stówę i poszedł. Po jakimś czasie wraca lis i pyta żonę: - Zając był? - Był. - A trzy stówy oddał?

Myśliwi urządzili sobie polowanie na lisy. W lesie zapanował popłoch, wszystkie zwierzęta poddenerwowane, lisy zaczęły uciekać, a razem z nimi zając. Jeden lis go zobaczył i pyta: - Ty zając, a ty po co ty uciekasz, przecież to polowanie na lisy, a ty nie jesteś lis tylko zając? Zając na to: - A zdążysz wytłumaczyć?

Pewna wrona siedziała na drzewie i przez cały dzień nic nie robiła. Mały zajączek zobaczył wronę i spytał: - Czy mogę również sobie tak usiąść i cały dzień nic nie robić? Wrona odpowiedziała: - Ależ oczywiście, że możesz. Więc zajączek usiadł sobie na ziemi pod wroną i odpoczywał. Nagle nadbiegł lis, skoczył na małego zajączka i go pożarł. Wniosek: Żeby sobie siedzieć i nic nie robić, musisz siedzieć bardzo, bardzo wysoko.