Dowcipy i kawały o łysych

Idzie mały Jaś z mamą i zobaczył łysego: - Mamo, mamo, ten pan jest łysy! - Cicho bo usłyszy! - To ten pan nie wie, że jest łysy?

Łysy siedzi w autobusie. Obok niego przepycha się garbaty. I tak się ten garbaty pcha i pcha obok łysego... W końcu łysy nie wytrzymuje i krzyczy: - No, gdzie się pchasz, garbaty? - Na Łysą Górę!

- Saro, ten chłopak ma przecież zeza, jest kulawy i łysy. Nie wychodź za niego! - A mnie przystojniak niepotrzebny! - Nie o to chodzi. Zlituj się nad nim, on już swoje od życia oberwał!

Spotyka się łysy z rudym. Rudy mówi: - Co bozia włosków nie dała? Łysy mówi: - Dawała rude ale nie wziąłem.

Jaki jest najlepszy szampon dla łysego? - Cif, bo nie rysuje powierzchni.

Siedziałam w poczekalni u swojego nowego dentysty i rozglądałam się. Zauważyłam na ścianie dyplom ukończenia studiów, na którym figurowało jego pełne imię i nazwisko. Znienacka mi się przypomniał wysoki, przystojny, ciemnowłosy chłopak o tym samym nazwisku chodził ze mną do liceum jakieś 30 lat temu. Czyżby mój nowy dentysta był tym chłopakiem, w którym się nawet trochę podkochiwałam? Jak go jednak zobaczyłam, szybko porzuciłam te myśli. Ten prawie łysy facet z siwiejącymi włosami, brzuszkiem i twarzą pełną zmarszczek był zbyt stary, by mógł być moim kolegą ze szkoły. A może jednak? Po tym, jak mi przejrzał zęby, zapytałam go, czy nie chodził przypadkiem do XXVI LO.? Tak. Owszem, chodziłem i byłem nawet jednym z najlepszych uczniów, zarumienił się. A w którym roku Pan zdawał maturę? zapytałam. On odpowiedział: W siedemdziesiątym szóstym. Dlaczego Pani pyta? To Pan był w mojej klasie! powiedziałam zachwycona. Zaczął mi się uważnie przyglądać. I następnie ten wstrętny, pomarszczony staruch zapytał: A czego Pani uczyła?...